تنها راه نجات تیم ملی باید تصمیمی با نگاه ملی باشد.با ادامه نمایش‌های ضعیف تیم ملی، نگرانی درباره جام جهانی ۲۰۲۶ افزایش یافته است. تحلیل‌ها نشان می‌دهد تنها راه موفقیت، تحول فنی و تصمیم‌گیری جدی درباره نیمکت تیم ملی است.
نمایش‌های اخیر تیم ملی فوتبال ایران با هدایت امیر قلعه‌نویی، زنگ خطر را برای آینده تیم در جام جهانی ۲۰۲۶ به صدا درآورده است. تحلیل عملکرد تیم نشان می‌دهد که میزان امیدواری به موفقیت در بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی جهان بسیار کم است و تنها راه، ایجاد تغییرات بنیادین در تفکرات فنی و شاید تصمیم‌گیری درباره نیمکت تیم ملی است.
با وجود صعود به جام جهانی ۲۰۲۶، نباید فراموش کرد که این دوره با حضور ۴۸ تیم برگزار می‌شود و صعود آسان‌تر از همیشه بوده است؛ بنابراین تیم ملی نباید این موفقیت را نشانه پیشرفت بداند.در گروه‌بندی احتمالی، امکان هم‌گروهی با تیم‌های قدرتمند اروپایی، آمریکایی و حتی آفریقایی وجود دارد؛ موضوعی که اهمیت آماده‌سازی را چند برابر می‌کند.
تنها راه نجات تیم ملی فوتبال در دو مورد خلاصه می شود.
تا چند سال پیش، حضور در جام جهانی سقف آرزوهای فوتبال ایران بود؛ اما امروز انتظار اصلی صعود از مرحله گروهی است. انتظاری منطقی که با توان موجود فوتبال ایران هم قابل دستیابی است—به شرطی که مسیر درست انتخاب شود.
در بازی‌های اخیر، آنچه بیش از هر چیز دیده شده، نبود ساختار تاکتیکی مشخص است. تیم ملی نه بازی باکیفیت ارائه کرده و نه نتایج قابل قبولی گرفته است. ادعای «تدارکاتی بودن مسابقات و دنبال نتیجه نبودن» نیز به‌نظر بیشتر برای توجیه ضعف‌ها بیان شده تا توضیح فنی.
یک تیم در مسیر جام جهانی باید هویت تاکتیکی روشن داشته باشد؛ چیزی که در بازی‌های اخیر عملاً مشاهده نشده است.هرچند امیر قلعه‌نویی مربی باتجربه‌ای است، اما جام جهانی جایی برای آزمون و خطا یا فوتبال کم‌برنامه نیست. تیمی که می‌خواهد مقابل برترین‌های دنیا بایستد، باید با بالاترین سطح برنامه‌ریزی و روش بازی وارد میدان شود.
راهیابی به جام جهانی ۴۸ تیمی دشوار نبود و نباید موجب توهم پیشرفت یا امید بی‌پایه شود. تیم ملی اگر از گروه صعود نکند، سرمربی می‌تواند دلایل مختلفی مطرح کند؛ اما نتیجه نهایی برای ۸۵ میلیون ایرانی تفاوتی نخواهد داشت.
واقعیت این است که تیم ملی با این سبک بازی، آماده جام جهانی نیست. برای رسیدن به حداقل استانداردهای جهانی باید یکی از این دو مسیر به‌طور جدی بررسی شود:
تغییر تفکرات فنی و ایجاد یک ساختار تاکتیکی واقعی
یا
استعفای سرمربی و انتخاب گزینه‌ای توانمندتر برای هدایت تیم در مسیر جام جهانی
این تصمیم باید با نگاه ملی گرفته شود، نه از سر مصلحت‌سنجی.
تیم ملی امروز به نقطه‌ای رسیده که ادامه مسیر با وضعیت فعلی، احتمال موفقیت در جام جهانی را به‌شدت کاهش می‌دهد.
