راز چینش نفرات زننده پنالتی برای تیم ملی فوتبال مقابل ازبکستان هنوز مشخص نمی باشد.تماشاگران هنوز هم درباره ضربات پنالتی پایان دیدار ایران و ازبکستان صحبت میکنند؛ صحنههایی که نتیجه بازی را تغییر داد و حالا بحث اصلی رسانهها و هواداران شده است. پرسشهایی مثل «چرا طارمی پنالتی نزد؟» و «این انتخابها چطور شکل گرفت؟» همچنان داغ و جذاب دنبال میشود.
اگر کمی دقیقتر به ترتیب پنالتیزنهای تیم ملی نگاه کنیم، یک نکته عجیب توجه همه را جلب میکند. در حالی که معمولاً در فوتبال جهان، بازیکنان باتجربه مسئول پنالتیهای آخر میشوند، کادر فنی ایران سراغ چهرههای جوانتر رفت.محمد قربانی و محمدمهدی محبی—دو بازیکنی که هر دو از روی نیمکت وارد زمین شده بودند و سابقه کمی در تیم ملی دارند—برای این وظیفه انتخاب شدند.حتی جالبتر اینکه محبی در آغاز اردو به دلیل مصدومیت دعوت نشده بود و تنها بعد از بازی با کیپورد به تیم اضافه شد، اما با این حال در حساسترین لحظه مسابقه پشت توپ ایستاد.

راز چینش زنندگان پنالتی در بازی مقابل ازبکستان
نکته سورپرایزکننده دیگر، نحوه توزیع چپپاها و راستپاها میان پنالتیزنها بود.در بسیاری از تیمهای حرفهای دنیا باوری وجود دارد که بازیکنان چپپا کمتر برای پنالتی انتخاب میشوند. اما در تیم ملی ایران دقیقاً برعکس عمل شد!
سه پنالتی فرد = سه چپپا!
پناتیهای اول، سوم و پنجم همگی توسط چپپاها زده شد:
امید نورافکن → موفق
محمدمهدی محبی → مهار شد
میلاد محمدی → مهار شد
یعنی ۶۰ درصد ضربات پنالتی تیم ملی را چپپاها زدند!
پنالتیهای زوج برای راستپاها
در مقابل، ضربات دوم و چهارم در اختیار بازیکنان راستپا قرار گرفت:
محمد قربانی → گل
سیدمجید حسینی → گل

این الگوی نامعمول باعث شد بسیاری درباره تصمیم کادر فنی و استراتژی پشت این چینش پرسشهایی مطرح کنند.نبرد ایران و ازبکستان فقط یک مسابقه نبود؛ یک کلاس درس واقعی درباره ضربات پنالتی و تصمیمهای تاکتیکی تحت فشار بود.زمانی که کادر فنی تیم ملی می بیند فشار روی تیم زیاد است بایستی در مورد این تصمیمات به بهترین شکل عمل کنند.
