لیونل مسی و آرژانتین آماده آغاز فصل تازه‌ای از فوتبال خود هستند؛ تیمی که دیگر تنها بر شانه‌های لیونل مسی تکیه نمی‌کند و با ترکیبی از تجربه، نسل جدید ستاره‌ها و اعتمادبه‌نفس بالا، رؤیای تکرار قهرمانی جهان را دنبال می‌کند.مأموریتی که تاریخ فقط دو بار دیده استقهرمانی پشت‌سرهم در جام جهانی کاری است که تنها دو تیم در تاریخ موفق به انجامش شده‌اند:
ایتالیا در دهه ۳۰
برزیل در ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲
اما هر دو، دومین قهرمانی خود را در قاره خود کسب کردند.اکنون آرژانتین در سال ۲۰۲۶ تلاش می‌کند دست به کاری بزند که هیچ تیمی تاکنون در تاریخ فوتبال انجام نداده است:حفظ جام جهانی در قاره‌ای دیگر و هزاران کیلومتر دورتر از خانه.با این حال، لیونل اسکالونی دلایل زیادی برای خوش‌بینی دارد؛ دلایلی که شاید این «مأموریت غیرممکن» را محتمل‌تر کند.
ماجرای حضور اسکالونی روی نیمکت تیم ملی از عجیب‌ترین قصه‌های فوتبال است.پس از جام جهانی ۲۰۱۸، او بدون سابقه جدی مربیگری به‌عنوان سرمربی موقت انتخاب شد؛ صرفاً به این دلیل که ارزان بود و کسی انتظار نداشت دوام بیاورد.
اما همان مرد بی‌تجربه، به تیمی که ۲۸ سال جام ندیده بود، زندگی دوباره بخشید:
قهرمانی کوپا آمریکا ۲۰۲۱
قهرمانی جام جهانی ۲۰۲۲
و ثبت یکی از بهترین دوره‌های تاریخ فوتبال آرژانتین.
لیونل مسی به دنبال حفظ قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۶
مسی؛ رهبر بی‌چون‌وچرا اما نه تنها امید.راز اسکالونی این بود که بهترین نسخه مسی را ساخت؛ مسی‌ای که در زمین فرمانده بود و بیرون از زمین پدر تیم.
اکنون سؤال بزرگ اینجاست:
آیا مسی ۳۹ ساله می‌تواند بار دیگر معجزه کند؟پاسخ قطعی هنوز از زبان خودش داده نشده، اما نشانه‌ها می‌گویند حضورش در ۲۰۲۶ بسیار محتمل است.مهم‌تر اینکه، تیمی که اسکالونی ساخته، دیگر فقط «تیم مسی» نیست.
این آرژانتین حتی بدون مسی هم می‌درخشد.
نشانه‌های استقلال تیم از مسی کاملاً روشن است:
قهرمانی دوباره در کوپا آمریکا با وجود مصدومیت مسی
صدرنشینی با ۹ امتیاز اختلاف در انتخابی جام جهانی
بهترین بازی چند سال اخیر یعنی پیروزی ۴–۱ برابر برزیل بدون حضور مسی
مسی همچنان بهترین گلزن است، اما تیم دیگر در نبود او فرو نمی‌ریزد.ترکیب خولیان آلوارس و تیاگو آلمادا در اتلتیکومادرید امیدهای بزرگی ساخته است.البته همه‌چیز ایده‌آل نیست.دی‌ماریا که همیشه در لحظات بزرگ ناجی آرژانتین بود، از فوتبال ملی خداحافظی کرده و جایگزینی هم‌سطح او وجود ندارد.گارنچو آن‌طور که انتظار می‌رفت پیشرفت نکرده است.و مهم‌تر از همه، دفاع آرژانتین همچنان یک تهدید داخلی است.
در قطر، این خط دفاعی در بازی‌های مقابل استرالیا، هلند و فرانسه در آستانه فروپاشی کامل قرار گرفت و هنوز مدافع سطح جهانی جدیدی ظهور نکرده است.اوتامندی ۳۸ ساله همچنان ستون خط دفاع است و بازی افتتاحیه ۲۰۲۶ را به دلیل محرومیت از دست می‌دهد.این موقعیتی طلایی برای مارکوس سنسی خواهد بود.
حقیقت این است:
حفظ جام جهانی در قاره‌ای دیگر، تقریباً همیشه با شکست همراه بوده.و شاید روزی مشکلات دفاعی آرژانتین هزینه‌ساز شود.اما…وقتی آرژانتین ریتم می‌گیرد، فوتبالش روان، زیبا و مرگبار است.وقتی مسی کنار استعدادهای جوان می‌ایستد، رؤیا تبدیل به احتمال می‌شود.
شاید… همین آرژانتین باشد که برای اولین بار در تاریخ، جام جهانی را خارج از قاره خود حفظ کند.
