کیلین سوارت: فوتبالیست نیمهحرفهای که ثابت کرد همه چیز ممکن است
تنها سه هفته پس از آنکه کیلین سوارت و همتیمیهای ملیاش از ولینگتون به سیدنی پرواز کردند، اولین تیم ملی بزرگسالان آفریقای جنوبی که در مرحله حذفی جام جهانی رقابت میکرد، سوارت در اتوبوس بود و چهار ساعت و نیم به سمت شمال ژوهانسبورگ به لیمپوپو سفر میکرد تا در یک بازی لیگ در همان روز رانندگی بازی کند.
او به گاردین میگوید: «وحشتناک است. من به مردم میگویم که من یک کارمند تماموقت و یک فوتبالیست نیمهحرفهای هستم. بسیاری از ما باید برای بازی در مسابقات مرخصی بدون حقوق بگیریم. اما روز بازی هرگز نمیگویید که ما بازیکن تماموقت نیستیم.»
مانند بسیاری از همتیمیهای بینالمللیاش، سوارت یک شغل تماموقت دارد – او یک مربی ورزشی و دستیار اداری در یک مدرسه است – و بیشتر تمرینات خود را در شبها انجام میدهد، متعهد به بازی روز با زندگی واقعی است. گاهی اوقات میتواند بیش از حد تحمل شود و ۱۸ ماه پیش او به طور کامل از بازی کنارهگیری کرد. «من یک افت فرم داشتم و در آن لحظه میخواستم فوتبال را رها کنم و به کارم ادامه دهم. سپس فکر کردم اگر فقط میتوانستم عشق به بازی را پیدا کنم، دوباره اشتیاق خود را پیدا کنم و با آن لذت ببرم، که میداند که چه اتفاقی میافتد؟»
آنچه اتفاق افتاد این بود که سوارت این فرصت را داشت تا «به معنای واقعی کلمه رویای خود را زندگی کند»، بازی در برابر جمعیتی نزدیک به ظرفیت در نیوزیلند و استرالیا، شروع هر بازی برای آفریقای جنوبی در جام جهانی قبل از دوست قدیمی خود اندیل دلمینی و انجام ۱۴ سیو در چهار بازی – بیشترین تعداد توسط یک دروازهبان آفریقایی. او گفت: «این جام جهانی گواهی بر تمام سختیهایی بود که انجام دادهام».